Być kobietą, być kobietą -z serduchem na spotkanie

Mam drugie zadanie do wykonania i po wielu podejściach okazało się o wiele trudniejsze,  niż się wydawać mogło na początku. Wykonać telefon do koleżanki [z którą dawno nie miało kontaktu], otóż próby moje pozostały bez odpowiedzi, telefon milczał jak zaklęty, ale za którymś podejściem usłyszałam dziwny nieznajomy mi głos - Jola już tu nie mieszka, numeru nie znam, adresu też do widzenia. Różne myśli kłębiły mi się w głowie i podjęłam na nowo próby, ale tym razem do mamy Joli i to był strzał w dziesiątkę! Otrzymałam numer tel. [nawet adres ] i jak się domyślacie  przegadałam z Nią dobre 3 godziny:) Jednak  finał naszej rozmowy był taki ,że umówione jesteśmy na jutro na kawkę- fajnie nie. Oczywiście na spotkanie nie wypada iść z pustą ręką więc uszyłam Serducho [walentynki za pasem] myślę, że będzie zadowolona [zobaczymy], moje serducho wyszło mi oto tak......

Myślę, że jak dostanie to serducho to łatwiej  będzie  nam się gadało.

Muszę podziękować za tą zabawę:) Tafcik -dzięki. Cieszę się, że odkurzyłam stare znajomości - warto było, jutro spotkanie. pa pa.

Kochane powiedzcie mi , jaki jest kolor tej oto serwetki? Ja nie umiem tego określić [stawka jest wysoka]


Dziękuję za udział w zabawie, określeń przyjaciółka  przytoczyłeście  dużo  i w większości  podzielam Wasze opinie - ja Przyjaciółki  mam - aż dwie . Ania to jeszcze ze szklonych lat [30 lat] , a Kaśka ma mniejszy staż, ale może się już chwalić 20 lat  minęło. Kończę i jak zawsze miło mi będzie spotkać Was kochane u mnie czy też na waszych blogach. Do zobaczenia!  Dusia