poniedziałek, 30 września 2019

Ogród po latach

Zebrało mi się na wspomnienia.........koleżanka zapytała ostatnio ile lat ma nasz ogród?....


Powiedziałam 9 mija......a zaczynałam tak


Wiosna 2010......









lato2010
 





Rok 2019...........minęło tylko , lub 10 lat, a zmiany przeogromne........

 








Ogród zmienia się z roku na rok, a ja już wyobrażam to miejsce za kolejne 10 lat..........
Pozdrawiam z deszczowych Mrozów Dusia


29 komentarzy:

  1. Niesamowita zmiana :) Najtrudniej zacząć potem jakoś leci :)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Danusiu Twój ogród zawsze zachwyca :).

    Fajnie, że pokazałaś nam zdjęcia jak było na początku. Różnica jest ogromna :).

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam oglądanie etapów powstawania ogrodu. Ja niestety nie mam zdjęć, zresztą ogród przechodził tyle rewolucji, że nawet ostatnio pomyślałam, że mimo iż ma 32 lata to wciąż jest młody;) Masz piękne otoczenie, to wielki plus, bo jest naturalnym przedłużeniem ogrodu.
    Pozdrawiam Dusiu:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Przez ten czas ogród urósł, dojrzał i wypiękniał. Chociaż początki też były sielsko-klimatyczne.

    OdpowiedzUsuń
  5. Tyle talentu i pracy, a efekt zachwycający. Oby ogród dobrze Wam służył i cieszyl.

    OdpowiedzUsuń
  6. Robi imponujące wrażenie!!!! Cudo!!!
    Pozdrawiam z równie deszczowej Anglii;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Niesamowite zmiany Dusiu, na prawdę robią wielkie wrażenie.:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Cudowne miejsce stworzyłaś! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  9. O matko, ale tam było pusto. Wielkie zmiany zaszły w Twoim ogrodzie, w skali od 1 do 10 tak co najmniej 20 :)
    Pozdrawiamy z mokrego Legionowa

    OdpowiedzUsuń
  10. Dusiu, włożyliście ogrom serca i pracy. Jest przepięknie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O tak...... ilość godzin nie zliczona pozdrawiam

      Usuń
  11. Pięknie Dusiu, oj pięknie. Jak widać wszystko potrzebuje czasu, cierpliwości i ogromu włożonej pracy. Satysfakcja ogromna.

    OdpowiedzUsuń
  12. Właściwie to zaczynam swoją przygodę z ogrodem, więc z przyjemnością oglądam zdjęcia .
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  13. O, obu nam się na wspomnienia zebrało. To pewnie ta jesień tak działa.

    OdpowiedzUsuń
  14. Chyba dobrze, że na początku działka była prawie pusta. Mogłaś urządzić ja według własnych pomysłów, a tych Ci nie brakuje, pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  15. Niemożliwe jest możliwe, dużżżżżżżżżżżżżżo pracy, serca no i pomysłów, i chyba jest to czego pragneliście.Bajkowy ogród.

    OdpowiedzUsuń
  16. Tak dobrze mieć zdjęcia sprzed lat. Oglądając je uśmiechamy się i myślimy o tym, jak dużo pracy włożyliśmy aby wyglądał tak jak wygląda. Ciężkiej pracy:)
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  17. Ale masz pięknie zazdroszczę takiego miejsca.

    OdpowiedzUsuń
  18. Prawie jak z książek o "Ani z Zielonego Wzgórza". Coś pięknego... Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  19. Piękny ogród... Ogromna różnica. Przepięknie. Pozdrowienia

    OdpowiedzUsuń
  20. Dusiu, co za przepiękny ogród! Wg mnie... tajemniczy. Tyle uroczych zakątków. Gdybym miała możliwość dłużej żyć niż mi pisane, to zapewne czas poświęcałabym na upiększanie ogrodu. W porównaniu z Twoim mam zbyt małą powierzchnię, ale to tym większe wyzwanie. Serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń